تب دنگی، بیماری‌ای که با گرم‌تر شدن کره‌ی زمین، سایه‌ی شومش بر سر کشورهای بیشتری، از جمله نواحی گرم و شرجی ایران، گسترده می‌شود. این بیماری عفونی که توسط پشه‌ی آئدس منتقل می‌گردد، می‌تواند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کند و در موارد وخیم، حتی به مرگ منجر شود. اما جای نگرانی نیست، با شناخت درست این بیماری و اقدامات پیشگیرانه‌ی ساده، می‌توان از گزند آن در امان ماند. در این مقاله، همراه ما باشید تا با تب دنگی، علائم، راه‌های پیشگیری و درمان آن آشنا شویم.

تب دنگی چیست؟

تب دنگی بیماری است که بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری مانند هند یافت می شود و به سرعت در مناطق فقیرنشین شهری ، حومه شهرها و مناطق روستایی شیوع پیدا می کند و بر اثر نیش پشه آئدس ایجاد می‌شود. علائم تب دنگی می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و در حالی که برای این بیماری درمان قطعی وجود ندارد، اما روش‌های درمانی می‌توانند به کاهش علائم و درد بیمار کمک کنند . این بیماری تب دنگی اساساً یک عفونت ویروسی با علائمی شبیه آنفولانزا است که توسط نیش پشه ایجاد می شود . تب دنگی از طریق نیش پشه آئدس آلوده به ویروس دنگی منتقل می شود . برخلاف سایر انواع آنفولانزا ، ویروس دنگی از فرد به فرد مسری نیست ، مگر اینکه یک زن باردار به ویروس آلوده شود و آن را به فرزندش منتقل کند . به طور معمول ، ویروس زمانی شیوع پیدا می‌کند که یک پشه آئدس فردی را که قبلاً به ویروس مبتلا شده است نیش بزند و سپس فرد دیگری را نیش بزند . این فرآیند تکرار می‌شود و حتی می‌تواند منجر به شیوع گسترده و آلوده شدن صدها هزار نفر شود. تمرکز جمعی روی کرونا به نحوی باعث شده فراموش کنیم که تب دنگی چقدر ناتوان کننده و تهدید کننده زندگی است. این وضعیت با ماندن بیشتر افراد در خانه و در نتیجه بررسی کمتر مکان های تولید مثل پشه ها بدتر شده است و احتمال گزیده شدن توسط پشه Aedes ماده ، ناقل ویروس دنگی ، را افزایش می دهد .

نام های دیگر بیماری تب دنگی

تب دانگی ، تب دنگی ، تب دندی ، تب بوکوی ، تب استخوان شکن و تب آدن . یکی از نام های دیگر تب دنگی ، تب دندی یا تب استخوان شکن است که یک عفونت ویروسی است و می‌تواند به طور جدی روی عضلات و استخوان‌های بدن تاثیر بگذارد. به دلیل درد شدید استخوان و ماهیچه ای که می تواند ایجاد کند ، نامگذاری شده است . اغلب درد می تواند به قدری شدید باشد که به شکستن استخوان ها احساس شود .

علل تب دنگی 

چهار نوع مجزا از ویروس دنگی (DEN 1، DEN 2، DEN 3 و DEN 4) وجود دارد . انتقال یکی از آنها از طریق پشه ماده (آئدس ) علت اصلی تب دنگی است . در موارد نادر ، ویروس می تواند از طریق پشه ببر آسیایی راه راه سفید ( آئدس آلبوپیکتوس ) یابد . علائم تب دنگی می تواند بسته به عوامل مختلفی باشد ، عواملی مانند سن ، ایمنی و تناسب اندام عمومی بیمار می تواند در تعیین سرعت بهبودی یا عدم بهبودی فرد نقش اساسی داشته باشد پشه آلوده ویروس را از طریق بزاق خود در هنگام تغذیه روی پوست ما قرار می دهد . ویروس به زودی راه خود را به جریان خون پیدا می کند و این پدیده ویروسمی نامیده می شود . این همان چیزی است که این ویروس را بسیار خطرناک می کند ، زیرا زمانی که شروع به گردش در خون می کند ، تقریباً به هر قسمت از بدن دسترسی پیدا می کند و می تواند به نوبه خود باعث آسیب بالقوه شود . بدن با یک مبارزه سخت روبرو است زیرا عفونت گسترده است و حتی می تواند در موارد شدید کشنده باشد .

تب دنگی یک بیماری همه گیر جهانی چگونه شیوع پیدا می کند؟

تب دنگی بیماری است که بر اثر نیش پشه آئدس ایجاد می‌شود و بیشتر در کشورهای گرمسیری مانند هند رخ می‌دهد . علائم تب دنگی می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و در حالی که برای این بیماری درمان قطعی وجود ندارد ، اما روش‌های درمانی می‌توانند به کاهش علائم و درد بیمار کمک کند گرمایش زمین به همراه تحرک بین المللی، موجب شده که بیماری های منتقله از پشه مانند تب دنگی ، مالاریا یا چیکونگونیا که زمانی محدود به مناطق گرمسیری بودند ، اکنون در سراسر جهان شیوع پیدا می کنند . ویروس دنگی از طریق نیش پشه پشه آئدس از فردی به فرد دیگر منتقل می شود که به طور کلی هنگام تغذیه از خون فرد آلوده ، ویروس را دریافت و سپس پشه می تواند هنگام نیش زدن به فرد سالم و تغذیه از خون او ، ویروس را به انسان منتقل می کند ، اما نه هر پشه ای . این پشه ها باید ماده ، آلوده و از گونه Aedes aegypti یا Aedes albopictus باشند . هر دو گونه بسیار پرشمار هستند و به خوبی با زندگی در ارتباط نزدیک با انسان سازگار شده اند . تنها قاره ای که – تاکنون – این پشه ها در آن یافت نمی شوند ، قطب جنوب است . Aedes aegypti در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری متمرکز است ، در حالی که Aedes albopictus ( یا پشه ببر ) همچنین در عرض های جغرافیایی بالاتر از جمله اروپا، ایالات متحده و ژاپن یافت می شود . تصور کنید بیماری که ناگهان می تواند ریتم زندگی شما را تغییر دهد . با علائمی به ظاهر خفیف مانند تب و سردرد شروع می شود ، اما در برخی موارد می تواند به یک وضعیت تهدید کننده زندگی تبدیل شود که در حال حاضر هیچ درمان خاصی برای آن وجود ندارد . حالا تصور کنید که 4 میلیارد نفر – نیمی از جمعیت جهان – در معرض ابتلا به این بیماری هستند . تب دنگی ، یک عفونت ویروسی منتقله از پشه ، به یک بیماری همه گیر جهانی نگران کننده تبدیل شده است که میلیون ها نفر را در سراسر قاره ها تحت تاثیر قرار می دهد . در حالی که ممکن است در مورد آن شنیده باشید ، افزایش فعلی موارد تب دنگی بیش از هر زمان دیگری نیازمند توجه و درک ما است .  بیماران مبتلا به ویروس دنگی می توانند پس از ظهور اولین علائم در طی 4 -5  روز (تا 7 روز) عفونت را از طریق پشه ها منتقل کنند.

پشه آئدس اجیپتی تب دنگی

• این پشه تیره رنگ با لکه های سفید روی پاها و نقطه های سفید روی بدن است . 
• این پشه علت اصلی بیماری نیست ، بلکه فقط ناقل ویروس برای انتقال آن از فردی به فرد دیگر است . 
• ویروس در داخل پشه، روده میانی پشه را آلوده می کند و سپس در طول دوره نهفتگی 8 تا 12 روزه به غدد بزاقی سرایت می کند و سپس می تواند تا پایان عمر بیماری را منتقل کند .
• پشه در اوایل صبح و قبل از غروب آفتاب بیشتر نیش می زند . 
• هر بار که پشه ماده نیاز به غذا دارد، چند نفر را نیش می زند . 

علائم تب دنگی ، چه زمانی به پزشک مراجعه کنید ؟

تب دنگی باعث ایجاد علائمی شبیه آنفولانزا می شود و به راحتی می توان با بیماری های رایج مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی اشتباه گرفت . در صورت وجود تب بالا ( بالای 40 درجه سانتیگراد ) و حداقل دو مورد از علائم زیر، به عفونت مشکوک می شود : 

• سردرد شدید 
• استفراغ مداوم 
• تهوع
• خونریزی از بینی یا لثه 
• وجود خون در ادرار، مدفوع یا استفراغ 
• مشکل در تنفس 
• آبریزش چشم
• درد پشت چشم 
• درد عضلانی ، استخوانی و مفصلی 
• خستگی یا ضعف شدید 
• پوست سرد یا مرطوب 
• تحریک پذیری یا بی قراری 
• خونریزی زیر پوست که ممکن است مانند کبودی به نظر برسد 
• درد شدید شکم

• غدد متورم
•  جوش و قرمزی
• جای پشه زدگی یا راش روی بدن که می تواند ناپدید شده و دوباره ظاهر شود . 

راش ( Rash ) به تغییر رنگ پوست، بافت یا ظاهر آن گفته می‌شود که می‌تواند به شکل لکه‌های قرمز ، برآمدگی‌های کوچک ، تاول‌ها یا ضایعات پوسته‌پوسته باشد . راش می‌تواند در هر قسمت از بدن ایجاد شود و می‌تواند با علائم دیگری مانند خارش ، درد ، تب یا تورم همراه باشد . علائم معمولاً  2 تا 7 روز طول می کشد . بنابراین، در صورت ابتلا به این علائم، به خصوص در زمان شیوع بیماری، انجام آزمایشات لازم ضروری است . اما همه افراد دچار علائم نمی شوند ، اما شایع ترین علائم تب ، بثورات ، درد ( از جمله سردرد پشت چشم ) و درد شدید مفاصل است . حدود 1 نفر از هر 20 نفر که بیمار می شوند می توانند به تب دنگی شدید مبتلا شوند که در صورت عدم درمان سریع می تواند کشنده باشد . علائم تب دنگی شدید شامل خونریزی از بینی یا لثه ، استفراغ ، تنگی نفس ، افت فشار خون و اختلال عملکرد اندام است . بین 2 تا 5 درصد از افراد مبتلا به تب دنگی شدید ممکن است جان خود را از دست بدهند . بدون درمان ، میزان مرگ و میر می تواند تا 50 درصد باشد . افراد قبلا آلوده به یک سروتیپ خاص دنگی در برابر آن سروتیپ ایمنی پیدا می کنند اما به دلیل پدیده ای به نام تقویت وابسته به آنتی بادی (که در آن آنتی بادی های موجود ورود ویروس به سلول ها را تسهیل می کنند ) ، در صورت ابتلا بعدی به هر یک از سروتیپ های دیگر دنگی ، بیشتر در معرض ابتلا به تب دنگی شدید قرار می گیرند . نوزادان و زنان باردار نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به تب دنگی شدید هستند .

دیگر علائم تب دنگی پشه آئدس

در حالی که اکثر افراد طی یک یا دو هفته بهبود می یابند ، در برخی موارد نادر ، تب دنگی می تواند منجر به شکل شدیدتری از بیماری به نام تب خونریزی دهنده دنگی یا DHF شود . این شکل از تب دنگی می تواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به درمان فوری دارد . در چنین مواردی رگ های خونی آسیب می بینند و باعث کاهش تعداد پلاکت (سلول های تشکیل دهنده لخته) می شوند . به طور کلی ، وجود تب ، بثورات و سردرد که اغلب به عنوان سه گانه دنگی شناخته می شوند ، از ویژگی های تب دنگی هستند .

تشخیص تب دانگی

 تشخیص تب دنگی می تواند دشوار باشد زیرا علائم و نشانه های آن به راحتی با سایر بیماری ها مانند مالاریا اشتباه گرفته می شود ، اما پزشک از بیمار در مورد سابقه پزشکی و مناطقی که اخیراً به آنها سفر کرده است سوال خواهد کرد .

آزمایشات آزمایشگاهی : آزمایش خون می تواند شواهدی از ویروس های دنگی را تشخیص دهد ، اما نتایج آزمایش معمولاً خیلی دیر برای کمک به تصمیم گیری در مورد درمان باز می گردد . اگر فردی مشکوک به تب دنگی باشد ، پزشک ممکن است چهار آزمایش اصلی را تجویز کند :

• آنتی ژن NS1 دنگی
• آنتی بادی IgM دنگی
• آنتی بادی IgG دنگی
• شمارش پلاکت

عوامل خطر بیماری تب دنگی 

•  زندگی یا سفر به مناطق گرمسیری و شرجی . 
• عفونت قبلی با ویروس تب دنگی ، در صورت ابتلای مجدد ، خطر ابتلا به علائم شدید را افزایش می دهد .

پیشگیری بیماری تب دنگی

در برخی کشورها ، واکسن برای افراد 9 تا 45 ساله که در مناطق با شیوع بالای تب دنگی زندگی می کنند ، تایید شده است . پیشگیری از تب دنگی به شدت به مبارزه با پشه آئدس که ناقل انتقال بیماری است بستگی دارد . بهترین راه پیشگیری از طریق جلوگیری از نیش پشه از طریق موارد زیر است :

• از بین بردن مکان های رشد پشه مانند لگن های آب چه در داخل و چه در خارج از خانه .
• پوشاندن ، خالی کردن و تمیز کردن تمام مخازن و لگن های آب خانگی به صورت هفتگی ، از جمله آب گلدان ها.
• استفاده از کرم دفع کننده حشرات در داخل و خارج از خانه .
• پوشیدن لباس آستین بلند .
• اطمینان از اینکه توری های پنجره سوراخی ندارند که اجازه ورود حشرات را بدهد .
• سمپاشی در زمان شیوع بیماری .

برای جلوگیری از انتشار ویروس از فرد آلوده به پشه و سپس به افراد دیگر ، باید از بیمارانی که قبلاً به ویروس دنگی آلوده شده اند در برابر پشه محافظت کرد . اگر یکی از اعضای خانواده دچار تب دنگی شده است ، باید برای جلوگیری از شیوع عفونت اقدامات بیشتری انجام شود. او باید از پشه بند استفاده کند و از کرم دفع کننده حشرات استفاده کند. در انسان ، بهبودی از عفونت با یک ویروس دنگی ، ایمنی مادام العمر در برابر آن سروتیپ خاص ویروس ایجاد می کند . با این حال ، این ایمنی فقط در برابر عفونت بعدی توسط سه سروتیپ دیگر ویروس ، محافظت جزئی و گذرا ایجاد می کند . شواهد حاکی از آن است که عفونت های متوالی خطر ابتلا به تب دنگی شدید را افزایش می دهد .

اقدامات پیشگیرانه در برابر تب دنگی

اگر در مناطق گرمسیری یا نیمه گرمسیری زندگی می کنید ، باید اقدامات پیشگیرانه کافی انجام دهید تا در دام این ویروس کشنده نیفتید . پس از ورود ویروس  ، علائم می تواند بین 2 تا 7 روز شروع به نشان دادن کند . به همین دلیل اقدامات پیشگیرانه همیشه بهتر از درمان های سخت است. در زیر برخی از اقداماتی که می توانید برای جلوگیری از تب دنگی انجام دهید آورده شده است:

• لباس های پوشیده بپوشید

اگر در منطقه ای زندگی می کنید که به تازگی با شیوع تب دنگی روبرو شده است ، پوشیدن آستین بلند و شلوارهای بلند که بیشتر نواحی بدن را می پوشاند ، به شدت توصیه می شود . برای کاهش احتمال نیش پشه ، در مناطق دارای تهویه مناسب با تهویه مطبوع یا فن بخوابید .

• از اسپری دور کننده حشرات روی بدن خود استفاده کنید

این یکی از بهترین راه ها برای جلوگیری از تب دنگی است . از آنجایی که کرم ها و لوسیون های دور کننده حشرات کل بدن شما را می پوشانند ، راهی بسیار موثر برای محافظت از خود در برابر عفونت هستند .

• هرگز آب راکد را در خانه خود نگه ندارید

پشه ها می توانند در مناطقی با آب راکد تولید مثل کنند . بنابراین ، مطمئن شوید هر سطل یا لیوانی که حاوی آب است را خالی کنید . علاوه بر این ، مطمئن شوید که در محله شما آب راکد وجود ندارد.

• از دستگاه حشره کش استفاده کنید

یکی دیگر از اقدامات محافظتی در برابر پشه ها، دستگاه های بخوری است که پشه های تب دنگی ، مالاریا و چی گونگ را از بین می برد. این دستگاه به طور لحظه ای از شما در برابر پشه محافظت می کند و هیچ گونه تحریکی برای پوست ایجاد نمی کند . حتی یک پشه برای ابتلا به تب دنگی کافی است . بنابراین باید اطمینان حاصل کنیم که همه آنها بدون اینکه حتی یک پشه باقی بماند کشته شوند .

پشه ها تقریبا در همه جای دنیا یافت می شوند و تنها چیزی که برای زاد و ولد نیاز دارند آب است . بنابراین ، کنترل جمعیت پشه ها بسیار دشوار می شود و گاهی اوقات حتی اقدامات پیشگیرانه نیز تأثیر کمی دارند . کلید اینجا استفاده از اسپری حشره کش است . برای از بین بردن همه پشه های خانه ، ابتدا باید مناطق مختلفی را که در آنها پنهان می شوند شناسایی کنید . آنها را می توان پشت پرده ها ، زیر مبل ، زیر کابینت تلویزیون ، زیر کمد ، زیر تخت ، زیر سینک و حتی داخل کمدها پیدا کرد . با اسپری کردن حشره کش هر روز عصر حدود ساعت 6 ،  می توانید به طور موثر خانه خود را از پشه دور نگه دارید . پشه ها یاد گرفته اند که در کنار انسان زنده بمانند . آگاهی از این بیماری و انجام اقدامات پیشگیرانه فوق برای مبارزه با این بیماری ضروری است . 

بیماری تب دنگی کشنده است ؟ 

 این بیماری ممکن است به تب دنگی شدید تبدیل شود و باعث آسیب به رگ های خونی ، نشت مایعات از طریق آنها ، کاهش تعداد پلاکت ها ، خونریزی شدید و افت ناگهانی فشار خون یا نارسایی یکی از اعضای بدن و مرگ شود.

تصورات غلط درباره بیماری تب دنگی

تصور: فرد آلوده می تواند با تماس مستقیم با فرد دیگر بیماری را منتقل کند .

واقعیت : تب دنگی به طور مستقیم از فرد به فرد قابل انتقال نیست ، بلکه از طریق نیش پشه های آلوده منتقل می شود .

دوره نهفتگی بیماری تب دنگی

 علائم 4 تا 10 روز پس از گزش پشه آلوده شروع می شود و هرچه زودتر شروع به درمان آن کنید بهتر است.

درمان خانگی تب دنگی

 در حال حاضر ، درمان خاصی برای تب دنگی وجود ندارد . با این حال ، در اکثر موارد ، تب دنگی طی چند روز تا یک ماه برطرف می شود . چند راه وجود دارد که با استفاده از آنها می توانید ناراحتی ناشی از تب دنگی را کاهش دهید و بهبودی خود را از این بیماری تسریع کنید ، بنابراین پیشگیری ، مهمترین گام است که باید رعایت شود و در صورت ابتلا به بیماری موارد زیر توصیه می شود :   

مصرف مایعات زیاد آبرسانی

 هیدراته نگه داشتن خود کلید درمان تب دنگی است. به دلیل تهوع ، استفراغ و سایر فرایندهای داخلی بدن ، از دست دادن مایعات اجتناب ناپذیر است و خطر کم آبی بدن وجود دارد . بنابراین مصرف مایعات بسیار مهم است . طبق گفته WHO، برای حفظ تعادل الکترولیت ها که آب آشامیدنی به تنهایی نمی تواند آن را تامین کند ، حداقل باید 5 لیوان سرم ORS ، شیر ، آب میوه ، ماء الشعیر ، آب برنج ، لیموناد یا آب نارگیل مصرف شود .

استراحت

 تب دنگی قدرت از پا درآوردن بهترین افراد را دارد و حداقل کاری که می توانیم انجام دهیم این است که به بدن خود استراحت کافی بدهیم . خواب برای بهبودی شما ضروری است . استراحت و خواب کافی به بدن در از بین بردن سریعتر ویروس کمک می کند .

دارو

 اگر درد عضلانی و مفصلی غیرقابل تحملی را تجربه می کنید که با تب دنگی همراه است ، ممکن است مسکن هایی مانند استامینوفن تجویز شود . همچنین ، از مصرف مسکن هایی مانند آسپرین یا ایبوپروفن باید خودداری شود ، زیرا می توانند باعث خونریزی شوند . برای درمان موارد شدید تب دنگی ، پزشکان مایعات و الکترولیت ها را به صورت داخل وریدی برای جایگزینی مایعات از دست رفته از طریق استفراغ یا اسهال تجویز می کنند . در صورت به موقع تجویز شدن ، این برای درمان بیماری در موارد شدید تب دنگی کافی است . با این حال ، در برخی موارد پیشرفته ، ممکن است نیاز به انتقال خون باشد .

رژیم غذایی

 از دست دادن حس چشایی و اشتها باعث می شود هر غذایی را که به سراغتان می آید رد کنید ، اما همچنان باید غذا بخورید . افزودن مقدار زیادی از غذاهای تقویت کننده سیستم ایمنی به رژیم غذایی مانند مرکبات ، بادام ، زردچوبه ، سیر و غیره به تقویت سیستم ایمنی بدن و کمک به بهبودی سریع کمک می کند . وعده های غذایی گرم خانگی که برای معده سبک هستند مانند سوپ ، فرنی و غیره علاوه بر مغذی بودن ، آبرسان نیز هستند . برای افزایش ایمنی بدن می توانید از مکمل های غذایی نیز استفاده کنید.

مراجعه به پزشک

در موارد شدید تب دنگی ، مراقبت های پزشکی و جایگزینی مایعات از دست رفته به جلوگیری از پیشرفت بیماری و حفظ جان بیمار کمک می کند .

مواد مغذی ضروری برای بهبود دنگی :

تب دنگی سالانه جان افراد زیادی را می گیرد و عدم اقدامات پیشگیرانه وضعیت را بدتر می کند. دنگی برای کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بدتر است. تب دنگی با سیستم ایمنی قوی قابل پیشگیری است. برخی از غذاها می توانند به طور طبیعی به تقویت ایمنی شما کمک کنند. سیستم ایمنی قوی خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف را کاهش می‌دهد که به مبارزه با علائم دنگی نیز کمک می‌کند. از این رو ایجاد یک سیستم ایمنی قوی روشی عالی برای مبارزه با تب دانگ است. رژیم غذایی سرشار از غذاهای تقویت کننده سیستم ایمنی می تواند به پیشگیری از تب دنگی کمک کند. در زیر برخی از غذاهای غنی از مواد مغذی ضروری که به عملکرد سیستم ایمنی کمک می کنند، آورده شده است. اولویت دادن به برخی مواد مغذی برای مبارزه با تب دنگی و ارتقاء بهبودی ضروری است. این مواد مغذی کلیدی عبارتند از:

• ویتامین C: ویتامین C نقش مهمی در تقویت ایمنی و تقویت مکانیسم‌های دفاعی طبیعی بدن دارد. غذاهای غنی از ویتامین C مانند پرتقال، گریپ فروت، کیوی، توت فرنگی و فلفل دلمه ای را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
• الکترولیت ها: حفظ تعادل الکترولیت ها برای هیدراتاسیون مناسب و جلوگیری از کم آبی بدن که می تواند از عوارض تب دنگی باشد، ضروری است. مایعات غنی از الکترولیت مانند آب نارگیل، آبگوشت های شفاف و آب میوه مصرف کنید.
• پروتئین: پروتئین برای ترمیم بافت و حفظ عضلات در طول دوره ریکاوری ضروری است. منابع پروتئین بدون چربی مانند ماهی، مرغ، تخم مرغ و عدس را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
• مایعات: مصرف مایعات کافی برای بهبود دنگی بسیار مهم است. در طول روز مایعات زیادی بنوشید تا بدن هیدراته بودن خود را حفظ کرده و از این طریق از عملکرد بدن خود حمایت کنید. آب نارگیل، آب میوه، دمنوش های گیاهی و سوپ های شفاف انتخاب های عالی هستند.از جمله آب، آب نارگیل، آب میوه ها و دمنوش های گیاهی در ادامه به برخی دمنوش های مفید میپردازیم. 

درمان تب دنگی در طب سنتی : دمنوش‌های مناسب برای تب دنگی 

در کنار درمان‌های دارویی و مراقبت‌های خانگی، مصرف برخی از دمنوش‌های گیاهی می‌تواند به تسکین علائم تب دنگی و تقویت سیستم ایمنی بدن در  این زمان کمک کند. برخی از دمنوش‌های مناسب برای تب دنگی عبارتند از:

دمنوش زنجبیل

زنجبیل به دلیل خواص ضد التهابی و ضد التهابی خود، می‌تواند به کاهش تب، درد و التهاب در بدن کمک کند. برای تهیه دمنوش زنجبیل، کافی است چند تکه زنجبیل تازه را در آب جوش دم کرده و پس از 10 دقیقه میل کنید.

دمنوش نعناع 

نعناع، گیاهی خنک کننده با خواص ضد التهابی و ضد ویروسی است که می‌تواند به کاهش تب، تهوع و استفراغ در بیماران مبتلا به تب دنگی کمک کند. برای تهیه دمنوش نعناع، چند برگ نعناع تازه را در آب جوش دم کرده و پس از 5 دقیقه میل کنید.

دمنوش گل محمدی 

گل محمدی، گیاهی معطر با خواص ضد التهابی و ضد اسپاسم است که می‌تواند به کاهش درد عضلانی و درد مفصلی در بیماران مبتلا به تب دنگی کمک کند. برای تهیه دمنوش گل محمدی، مقداری گل محمدی خشک را در آب جوش دم کرده و پس از 10 دقیقه میل کنید.

دمنوش بادرنجبویه 

بادرنجبویه، گیاهی با خواص ضد التهابی، ضد اسپاسم و آرامبخش است که می‌تواند به کاهش تب، درد و اضطراب در بیماران مبتلا به تب دنگی کمک کند. برای تهیه دمنوش بادرنجبویه، دمنوش بادرنجبویه را در آب جوش دم کرده و پس از 10 دقیقه میل کنید.

دمنوش بابونه

بابونه، گیاهی با خواص ضد التهابی، ضد اسپاسم و آرامبخش است که می‌تواند به کاهش تب، درد و اضطراب در بیماران مبتلا به تب دنگی کمک کند. برای تهیه دمنوش بابونه، مقداری دمنوش گل بابونه را در آب جوش دم کرده و پس از 10 دقیقه میل کنید.

نکات مهم در مورد درمان گیاهی تب دنگی 

• از گیاهان تازه و با کیفیت بالا استفاده کنید.
• دمنوش را بیش از حد غلیظ دم نکنید.
• از شیرین کردن دمنوش با شکر یا سایر شیرین‌کننده‌های مصنوعی خودداری کنید.
• قبل از مصرف دمنوش با مشاور طب سنتی و یا پزشک خود مشورت کنید و در صورت مصرف هرگونه دارو، قبل از مصرف دمنوش با پزشک خود مشورت کنید.
• در صورت مشاهده هرگونه عوارض جانبی پس از مصرف دمنوش، مصرف آن را قطع کرده و به پزشک مراجعه کنید.

توجه: دمنوش‌ها به عنوان یک درمان جایگزین برای درمان‌های پزشکی رایج برای تب دنگی محسوب نمی‌شوند. در صورت ابتلا به این بیماری، حتماً به پزشک مراجعه کنید تا از تشخیص و درمان صحیح آن اطمینان حاصل کنید.

برای تب دنگی چی خوبه ؟ 

ترکیب انتخاب های غذایی خاص می تواند مواد مغذی ضروری مورد نیاز برای بهبود تب دنگی را فراهم کند. در اینجا برخی از غذاهای توصیه شده آورده شده است:

• میوه‌ها: انواع میوه‌ها، به ویژه آنهایی که سرشار از ویتامین C هستند، مانند پرتقال، گریپ فروت، توت فرنگی، کیوی و فلفل دلمه‌ای مصرف کنید.
• سبزیجات: شامل انواع سبزیجات، به ویژه سبزیجات سبز برگ مانند اسفناج، کلم پیچ، و سبزی جات که سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی هستند، را شامل شود.
• غلات کامل: غلات کامل مانند برنج قهوه ای، کینوا و جو دوسر را انتخاب کنید که انرژی پایدار و مواد مغذی ضروری را فراهم می کند.
• منابع پروتئین بدون چربی: از منابع پروتئین بدون چربی مانند ماهی، مرغ، تخم مرغ و عدس برای حمایت از ترمیم عضلات و بازسازی بافت استفاده کنید.
• مایعات غنی از الکترولیت: مقدار زیادی مایعات غنی از الکترولیت مانند آب نارگیل، آبگوشت های شفاف و آب میوه بنوشید تا سطح هیدراتاسیون را حفظ کنید.

دستورالعمل های اضافی برای تب دنگی :

• شمارش پلاکت‌ها را کنترل کنید: مرتباً بر تعداد پلاکت‌ها نظارت کنید، زیرا تب دانگ می‌تواند بر سطح پلاکت‌ها تأثیر بگذارد. برای راهنمایی و درمان مناسب در صورت لزوم با پزشک خود مشورت کنید.
• استراحت و بهبودی: استراحت برای بهبودی ضروری است. خواب کافی داشته باشید و تا زمان بهبودی کامل از انجام فعالیت های سنگین خودداری کنید.
• به دنبال مراقبت پزشکی باشید: در صورت بدتر شدن یا تداوم علائم، فوراً با پزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند مراقبت شخصی ارائه دهند و هر گونه نگرانی اساسی را برطرف کنند.

رژیم غذایی در دوران نقاهت دنگی

برخی غذاها می توانند علائم را تشدید کنند یا روند بهبودی را مختل کنند. توصیه می شود از:

• غذاهای تند و روغنی: غذاهای تند و روغنی می توانند باعث تحریک سیستم گوارشی و بدتر شدن ناراحتی گوارشی شوند.
• غذاهای فرآوری شده: غذاهای فرآوری شده، نوشیدنی های شیرین و کافئین بیش از حد می توانند به کم آبی بدن کمک کرده و از بهبودی جلوگیری کنند.
• سبزیجات خام: هضم سبزیجات خام ممکن است مشکل باشد و ممکن است خطر بیماری های ناشی از غذا را ایجاد کند. 
• وعده های غذایی کوچک و مکرر: برای حفظ سطح انرژی و جلوگیری از اختلالات گوارشی، وعده های غذایی کوچک و مکرر در طول روز بخورید.
• از غذاهای محرک اجتناب کنید: از غذاهای تند، چرب و فرآوری شده دوری کنید، زیرا می توانند سیستم گوارشی را تحریک کرده و علائم را بدتر کنند.

یک رژیم غذایی متعادل و مغذی سنگ بنای بهبود دنگی است. با ترکیب مواد مغذی ضروری و انتخاب‌های غذایی آگاهانه، می‌توانید از روند بهبودی بدن خود حمایت کنید، قدرت را دوباره به دست آورید و در طول سفر به سمت بهبودی، بهزیستی کلی را ارتقا دهید. به یاد داشته باشید، همچنین برای درمان گیاهی نیازهای هر فردی ممکن است متفاوت باشد، بنابراین با یک مشاور طب سنتی معتبر مشورت کنید.

سوالات متداول 

دوره نقاهت تب دنگی چقدر است ؟

4 تا 7 روز